Ο Γιώργος Καπουτζίδης επέστρεψε φέτος στην τηλεόραση κάνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που...του έφερε επιτυχία και αυτό δείχνει θάρρος και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του.
Για το «Just the two of us»:
«Είναι κάτι σαν επιτραπέζιο παιχνίδι ή, καλύτερα, μια μικρή Eurovision! Μάλιστα, και τη Eurovision αποφάσισα να την παρουσιάσω γιατί ήξερα πως θα περάσω καλά. Το επόμενο πράγμα που θέλω με τρέλα είναι να παρουσιάσω αγώνες στίβου στην ΕΡΤ, κι ας κάνουν τηλεθέαση 3%! Δεν με ενδιαφέρει καθόλου (γέλια)».
Για την τηλεόραση:
«Όλη αυτή η ασταμάτητη αναπαραγωγή προσώπων και πραγμάτων για «το τι είναι αυτό που αναπαράγεται από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν είναι τηλεόραση το να σχολιάζουμε νυχθημερόν τι είπε ο ένας στον άλλο, πόση είναι η χρονική ισχύ του συμβολαίου μου, πόσα χρήματα παίρνω… Αυτές είναι κουβέντες που μέχρι πρότινος γίνονταν στο μακιγιάζ των καναλιών. Είναι απλά εσωτερικά κους κους, τα οποία δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να απασχολούν τους τηλεθεατές, όπως γιατί πρέπει να απασχολεί τους Έλληνες τηλεθεατές η τηλεθέαση. Έχουμε καταστρέψει τον κόσμο βάζοντάς τον σε αυτή τη λογική».
Για την περίοδο αποχής μετά το «Παρά πέντε»:
«Για να ξεκουραστώ. Θέλω να κάνω πράγματα για τα οποία να μην πιέζω τον εαυτό μου. Δηλαδή, το όνειρό μου ήταν να μπορώ να δουλεύω όποτε θέλω εγώ, με όποιον θέλω και άμα θέλω. Αυτό κάνω πράξη τώρα. Σίγουρα είναι πολυτέλεια, γι’ αυτό και το κάνω τώρα που μπορώ. Αργότερα το πιθανότερο είναι να μην μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Τώρα, λοιπόν, που μου δίνεται η ευκαιρία θα την εκμεταλλευτώ. Άλλωστε, η ζωή είναι έξω από την τηλεόραση. Και δεν το λέω με τη διάθεση να απαξιώσουμε το μέσο. Λατρεύω την τηλεόραση και το ξέρουν όλοι. Όμως, δεν είναι ζωή το να κάθεται κανείς καρφωμένος σε έναν καναπέ και να βλέπει τηλεόραση από το πρωί μέχρι το βράδυ και να μην κάνει τίποτα άλλο. Εγώ θέλω να απευθύνομαι σε τηλεθεατές που βλέπουν τηλεόραση, αφού πρώτα έχουν κάνει τη βόλτα τους, έχουν πιεί τον καφέ τους με τους φίλους τους, έχουν δει το σύντροφό τους. Και αν δείτε επιλεκτικά τηλεόραση, θα διαπιστώσετε πως δεν είναι όλα σκουπίδια. Υπάρχουν και εξαιρετικά πράγματα».
Για την ευτυχία:
«Ναι. Και ξέρεις ποια χρονιά ήμουν απόλυτα ευτυχισμένος; Τη χρονιά πριν από το “Παρά Πέντε”! Τότε που ακόμα δεν είχε περάσει από πάνω μας ο οδοστρωτήρας “Παρά Πέντε”. Τότε που είχαμε όλα τα όνειρα μπροστά μας».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου